A oto motto, które będzie towarzyszyło naszej pracy :
Dobry dziennikarz powinien być przede wszystkim dobrym człowiekiem. Ryszard Kapuściński

Wywiady Wywiad z Aleksandrą Kordiak uczennicą klasy III b

Aleksandra Kordiak- przyszła na świat w Piskorzynie. Uczęszczała do Szkoły Podstawowej w Wińsku. Tam m.in. stawiała swoje pierwsze kroki na scenie teatralnej. Gdy miała 9 lat przeprowadziła się wraz z rodziną do Wschowy.
Jest jedną z najlepszych uczennic naszej szkoły. Co roku osiąga wysokie wyniki w nauce, o czym świadczą otrzymane przez Nią statuetki "Najlepszego Ucznia", wręczone przez naszego dyrektora. Bierze czynny udział w życiu gimnazjalnej społeczności. W roku 2010/11, pełni funkcje Przewodniczącej Samorządu Uczniowskiego.
1. Jesteś jedną z najlepszych uczennic naszej Szkoły. Kończąc rok szkolny, otrzymujesz świadectwo z czerwonym paskiem. Powiedz, jak Ty to robisz ? Czy dużo czasu poświęcasz na naukę ?
- Szczerze mówiąc, nauka nie zabiera mi aż tak dużo czasu. Większość wiadomości zapamiętuję z lekcji;). Kiedy jednak to nie pomaga, wtedy trzeba zajrzeć do zeszytu lub podręcznika.
2. Czy masz jakieś swoje sposoby na szybsze przyswajanie wiedzy?
- Mam. Myślę, że najlepszym sposobem na zapamiętanie są skojarzenia, ale obklejanie biurka kolorowymi karteczkami i robienie fiszek też ułatwia naukę(to przedostatnie dobre jest zwłaszcza na zwalczanie „sklerozy”).
3. Jaki jest Twój ulubiony przedmiot? Dlaczego go lubisz?
- Może to dziwne, ale lubię wszystkie przedmioty. Każdy jest na swój sposób wyjątkowy, ma w sobie coś ciekawego. Wystarczy poświęć tylko trochę czasu, żeby to odkryć;)
4. Wiem, że pomagasz słabszym uczniom w nauce? Dlaczego?
- Pomagam inny, bo uważam, że zasługują na to. Czasem z różnych powodów można mieć problemy z nauką, co niekoniecznie jest zależne od nas. Wtedy potrzebujemy drugiej szansy na to żeby coś pojąć. Staram się takim ludziom tę szansę dać, bo wiem, że kiedyś sama mogę potrzebować czyjejś pomocy. Myślę, że gdy ktoś nas potrzebuje, musimy go całym sobą wspierać. To powoduje, że czujemy się spełnieni i żyjemy z pozytywnym nastawieniem;).
5. Teraz pytanie nie dotyczące szkoły. Lubisz spotykać się przyjaciółmi?
- I to jak! Gdy tylko nadarzy się okazja, wspólnie gdzieś wychodzimy, rozmawiamy i wygłupiamy się;). Cieszę się, że mogłam na swojej drodze spotkać tych wspaniałych ludzi. Dziękuję im, że zawsze, bez względu na wszystko, wspierają mnie i pomagają przetrwać w najgorszych chwilach.
6.Jakie masz zainteresowania?
- Moją ogromną pasją jest muzyka. Od dwóch lat staram się grać na gitarze klasycznej (co nie zawsze wychodzi). Uwielbiam przeprowadzać doświadczenia chemiczne, czytać książki Ewy Nowak, oglądać filmy wojenne. Interesuję się również historią oraz lubię godzinami gapić się w niebo(zgłębiam tajemnice astronomii).
7. Co cenisz w ludziach najbardziej?
- Szczerość, uczciwość, odwagę.
8. Kto i dlaczego jest Twoim wzorem do naśladowania?
- Oczywiście Jan Paweł II. Jego postępowanie powinno stanowić wzór dla każdego człowieka. Podziwiam jego wiarę w Boga i ludzi, tolerancję, mocny kręgosłup moralny oraz inteligencję i odwagę w pełnieniu swojej misji. Chciałabym choć trochę być taka jak on.
9. Jak spędziłaś tegoroczne wakacje?

- W tym roku pojechałam do babci oraz do Wrocławia. Jednak najciekawszym momentem tegorocznych wakacji było pięć dni spędzonych na „Święcie Młodych” w Pieszycach. Bardzo miło spędziłam tam czas, poznałam wielu ciekawych, sympatycznych ludzi oraz wiele się nauczyłam. Mam nadzieję, że będę mogła wrócić tam za rok.
10. Jakie masz plany na przyszłość? Czy już wiesz, w jakiej szkole będziesz kontynuowała naukę?
- Nie mam jeszcze sprecyzowanych planów. Wiem tylko, że wybieram się do liceum. A do jakiej klasy? Na razie nie chcę zdradzać. Niech to pozostanie tajemnicą;).
11. I na koniec 5 szybkich pytań :
a) ulubiona książka: „Wszystko tyko nie mięta”, „Strrraszna historia- ci rewelacyjni Grecy”
b) ulubiony zespół lub wokalista:
- zespół: Pillar, Breaking Benjamin, Myslovitz
- wokalista: Marek Grechuta, wokalistka: Avril Lavigne.
c) ulubiony kolor: czerwony, zielony i czarny
d) pora roku, którą lubisz najbardziej: wiosna
c) ulubiona potrawa: zupa pomidorowa


Wywiad przeprowadziła Karolina Widera kl. IIIb 16 września 2010r. na 7 godzinie lekcyjnej odbyło się spotkanie koła dziennikarskiego. Spotkanie wzbudziło duże zainteresowanie, wzięło w nim udział 30 uczniów z klas : 2c, 2b, 3d oraz 3b. Prowadzącą była p. Dorota Sys – studentka 3 roku dziennikarstwa w Warszawie. Opowiedziała nam jak to jest pisać artykuły do gazet i nie tylko oraz na czym to wszystko polega. Pojawiły się też krótkie zadania dla nas. Dostaliśmy także różne materiały, które pomogą nam w przyszłym pisaniu do gazetki. Uczniowie byli bardzo zainteresowani tym, co opowiada pani Dorota o dziennikarstwie i innych związanych z tym ciekawostkach. Dowiedzieliśmy się na czym dokładnie polega dziennikarstwo i z czym jest związane. Mamy nadzieję na kolejne ciekawe spotkania.

12.10.2010 r. dzięki staraniom pana Mieczysława Różyckiego,
jednego z opiekunów Koła Dziennikarskiego, odbyło się spotkanie z dziennikarzem
panem Andrzejem Przewoźnym. Pan Przewoźny przyjechał specjalnie dla naszych uczniów z Leszna.
Jest redaktorem leszczyńskiej gazety ,, ABC”.
Podczas dwugodzinnego, popołudniowego spotkania opowiedział młodzieży o pracy dziennikarza,
o warsztacie jakim się w tym zawodzie należy posługiwać. Uczniowie chętnie uczestniczyli w zaproponowanych ćwiczeniach.
Pan Andrzej Przewoźny to profesjonalista, osobowość. Pełen pasji, z nietuzinkowym spojrzeniem na świat sprawił, że uczestnicy słuchali Go z ogromnym zainteresowaniem.
Młodzi dziennikarze otrzymali od pana Andrzeja wiele cennych wskazówek i rad dotyczących redagowania szkolnej gazety. Pan Przewoźny nawiązał doskonały kontakt z uczniami,
którzy zaprosili Go na kolejne spotkanie. Pan Przewoźny chętnie przyjął zaproszenie. Na zakończenie spotkania młodzi dziennikarze przeprowadzili krótki wywiad z gościem.



WYWIAD Z PANEM ANDRZEJEM PRZEWOŹNYM
Redaktorem leszczyńskiej gazety „ABC”
Pytanie 1:
Dlaczego postanowił Pan zostać dziennikarzem ? Co nakłoniło Pana do podjęcia tej decyzji ?
Andrzej Przewoźny : Dziennikarzem zostałem dlatego, że dziennikarstwo daje mi możliwość kontaktu z ludźmi. Bardzo lubię czytać książki, a według mnie człowiek jest jak książka, każdy kryje ciekawą historię. A ja po prostu lubię rozmawiać z ludźmi.
Pytanie 2:
Co jest najlepsze w pracy dziennikarza ?
A.P: Najciekawsze jest to, że zawsze znajdujesz się w innej sytuacji. Spotykasz się z innymi problemami, innymi ludźmi.
Pytanie 3:
Jakie tematy najchętniej porusza pan w swoich artykułach ?
A.P: Jednym z moich ulubionych tematów jest historia regionu Leszczyńskiego . Następnie sprawy społeczne. O polityce nie lubię pisać , bo jest nudna.
Pytanie 4:
Co oprócz dziennikarstwa jest pańskim hobby ? Co najczęściej robi Pan w czasie wolnym ?
A.P: Czasu wolnego jest niewiele, ale jak taki się znajdzie, to czytam książki. Ale moim hobby jest także fotografia. Często i dużo fotografuję plenery.
Pytanie 5 :
Jaka jest pana ulubiona książka ?
A.P: Ulubionego tytułu nie mam, ale za to mam trzech ulubionych autorów: - ks. Jan Twardowski, który potrafił pisać piękną poezję prostymi słowami - ks. Józef Tischner, mądry i trzeźwo myślący człowiek - ks. Włodzimierz Sedlak, umysł ścisły, który fizycznie i matematycznie potrafił udowodnić istnienie Boga Czytam też książki poświęcone fotografii i eseje fotograficzne.
Pytanie 6:
Jakie są Pana rady dla osób, który w przyszłości chciałyby zostać dziennikarzami ?
A.P: Nie musicie kończyć studiów dziennikarskich. Musicie za to mieć pasję i znajomość tematu. W tej pasji musicie być dobrzy, wtedy można odnieść sukces.

Wywiad przeprowadzili : Aleksandra Kordiak i Michał Majer kl. 3b

Życie nastolatka do łatwych nie należy. Czasami z całkiem niewinnych i nieistotnych sytuacji rodzą się duże problemy. Jednym z nich jest odrzucenie dzieci czy nastolatków przez rówieśników. Jest to ponadczasowy problem, którego nie należy lekceważyć. Można by się głębiej zastanowić jakie są przyczyny tego, że są osoby, które na przerwach spędzają czas siedząc samotnie na ławce, wpatrując się w asfalt, czy w telefon. Przyczyn jest naprawdę mnóstwo. Zazwyczaj nikt się tym nie interesuje, lub udaje, że żadnego problemu nie ma. A jednak problem jest. Nie zawsze zależy to od większości grupy, lecz często tak się zdarza. Jednak to, że ktoś nie ma przyjaciół zależy nie tylko od niego, ale także od grupy. Powinniśmy przede wszystkim być tolerancyjni. Jeśli ktoś wygląda inaczej nie powinno się z niego wyśmiewać lub dokuczać. Każdy ma swój sposób bycia i swój charakter, którego nie można stracić. Uważam, że trzeba ze sobą otwarcie rozmawiać. Nie dostosowywać się aż tak do innych, bo w ten sposób można zatracić samego siebie. Przecież inny nie znaczy gorszy. Osoba, która nie ma przyjaciół często zamyka się w sobie. Nie potrafi dostrzec pomocy ze strony kolegów, przestaje ufać. Przykładem jest to, że nawet jeśli klasa powie cos pozytywnego do takiej osoby, zawsze odbierze to tak, że znów ktoś się z niej wyśmiewa, czy dogryza. Dlatego należy być bardziej otwartym na ludzi, na nowe znajomości. Nie zrażać się od razu do kogoś, jeśli powie raz coś co mi się nie podoba. Lepiej mówić wprost jeśli coś nam się podoba, lub nie. W naszej szkole wśród uczniów kilku klas została przeprowadzona ankieta dotycząca odrzucenia nastolatków przez klasę. Wykazała, że w wielu klasach są takie przypadki. Zależy to w większości od sposobu zachowania a także wyglądu. Jednak rzadko się zdarza aby chodziło o sytuacje materialną. Osoba może to odczuć przez wyśmiewanie się z niej lub obgadywanie. Przeważnie nikt nie starał się pomóc takiej młodzieży . Dużo uczniów sądzi, że należy być bardziej otwartym i więcej ze sobą rozmawiać, aby zniwelować ten problem. Niestety dużo gimnazjalistów nawet nie wie jak pomóc i nie interesuje się tym. Przez ten artykuł chcę zwrócić uwagę innych na ten problem, ponieważ nie zawsze wszyscy go widzą. Myślę, że należy przede wszystkim ze sobą rozmawiać. Nie zamykać się na innych, pomagać sobie oraz przyjmować pomoc i wspierać się wzajemnie. Komunikacja międzyludzka jest bardzo ważna, szczególnie wśród nastolatków.

Artykuł opracowała i napisała Alicja Wasyliszyn kl. 2c


"Koło Dziennikarskie Gimnazjum nr 1 z wizytą w Radiu Elka"

Z inicjatywy Pani pedagog Magdaleny Lisowskiej - Ast uczniowie Koła Dziennikarskiego Gimnazjum nr 1 pojechali na wycieczkę do Leszna do Radia Elka. Wyjazd sfinansowało Stowarzyszenie Przyjaciół Gimnazjum nr 1 we Wschowie. Nikt wcześniej nie był w takim miejscu więc 3.12.2010 r. został datą, którą uczniowie koła na zawsze zapamiętają. Uczniów oprowadzał i opowiadał o pracy w radiu redaktor Jarosław Adamek. Po raz pierwszy młodzież ,, od kuchni’’ dowiedziała się jak wygląda radiowa codzienność. Jednak największą atrakcją był występ na antenie radiowej naszej uczennicy Aleksandry Koridak . Mimo tremy Ola wykorzystała swój antenowy czas pozdrawiając nauczycieli i uczniów Gimnazjum nr 1. Członkowie Koła Dziennikarskiego byli pod wrażeniem przychylności i serdecznego przyjęcia przez zespół redaktorów Radia Elka za co, bardzo dziękują.

Każdy z nas - nastolatków w pewnym momencie zaczyna czuć coś więcej niż koleżeństwo do płci przeciwnej. Zaczynają się „motyle” w brzuchu, odrywanie się od rzeczywistości, myślenie o niebieskich migdałach, a wszystko to doprowadza nas do istnego szaleństwa. Gimnazjum to okres przejściowy między dzieciństwem a dorosłością. Zaczynają się zmiany w ciele, psychice, ale także w sercu. Zaczynamy poznawać czym jest pierwsza miłość, jak się objawia i jakie są jej skutki. Pewnie większość nastolatek marzy o miłości takiej jak w dramacie „Romeo i Julia”… A oto przykład historii Romea i Julii a naszym gimnazjum: Julia jest nową uczennicą gimnazjum. Ma wielu przyjaciół i znajomych nie tylko w swojej grupie rówieśniczej. Znała chłopaka starszego od niej, uczęszczającego do tej samej szkoły. Mogli o wszystkim rozmawiać, spędzali razem wolny czas, jak przyjaciele. Romeo coraz bardziej poznawał Julię, a ona jego. Dziewczyna nie podejrzewała, że Romeo może czuć do niej coś więcej niż przyjaźń. Za to jego coraz bardziej pochłaniało uczucie do pięknej Julii. Nie wiedział jak jej to powiedzieć, ponieważ nie chciał zepsuć przyjaźni, która już jest między nimi. Długo wahał się ze swoją decyzją. Jednak serce nie pozwalało mu dłużej ukrywać swojej miłości. Romeo usiadł obok Julii na ławce, podczas jednej z przerw. Niczego nie podejrzewająca dziewczyna spogląda na niego przyjaźnie i delikatnie się uśmiechała. W końcu chłopak zebrał się na odwagę i powiedział Julii o swoich uczuciach. Dziewczyna nie kryła zaskoczenia. Nie zdążyła nic odpowiedzieć, ponieważ zadzwonił dzwonek na lekcje. Oboje poszli w swoją stronę. Po pewnym czasie zaczęli ze sobą coraz więcej smsować, jak to wśród współczesnej młodzieży najczęściej bywa. Właściwie jeśli dwoje nastolatków się w sobie zakochuje to na początku nie rozmawiają ze sobą, tylko smsują. (uważam, że to nie jest dobre, ponieważ najważniejsza jest rozmowa.) Po kilku dniach spotkali się i zaczęli rozmawiać jak to się stało ze przyjaźń chłopaka zamieniła się w miłość. Ich kontakt był coraz lepszy, spędzali ze sobą więcej czasu, znaleźli więcej wspólnych zainteresowań. Tak na prawdę Julia nawet nie zauważyła kiedy zaczęła odwzajemniać uczucia Romea. Zostali parą. Najszczęśliwszą na świecie. Spędzali ze sobą mnóstwo czasu, rozmawiali, śmiali się razem. Niestety po kilku miesiącach pojawiły się pierwsze sprzeczki i pierwsze kłótnie. Dla nich to był koniec świata. Jak tylko się pokłócili wszystko się zmieniało o 360 stopni. Parze wydawało się, że przez te wielkie nieporozumienia cały świat im się zawalił, choć tak na prawdę to oni sami tworzyli ten świat. Po tak wielu wspaniałych miesiącach spędzonych razem niestety doszło do tego że wcale nie mogli się dogadać. Po wakacjach Romeo poszedł do innej szkoły, a Julia została ze swoimi wspomnieniami. Próbowali jeszcze utrzymywać kontakt, jednak nie było już tak jak kiedyś. Coraz mniej czasu spędzali razem. Ostatecznie postanowili, że zostaną przyjaciółmi. Mimo, że nie są już parą wciąż dobrze się dogadują i dużo ze sobą rozmawiają, lub piszą, jeśli nie mogą się spotkać. Często jest tak, że jeśli w tym wieku poznamy tego jedynego, lub tą jedyną to wydaje nam się ze to już będzie miłość na całe życie. Owszem – może tak być. Ale wcale nie musi. Dla nas – nastolatków często zawód miłosny wydaje się być końcem świata, ale jeśli los podarował nam tę właśnie osobę, to prędzej czy później i tak będą razem . Może właśnie takie zakończenie będzie miała gimnazjalna historia Romea i Julii.

Alicja Wasyliszyn klasa IIc

Wywiad z Martą Stefaniak uczennicą klasy 3b
Niezwykle uzdolniona muzycznie. Gra na 4 instrumentach : fortepianie, akordeonie, organach i gitarze. Pasjonuje sie fotografią. Czynnie uczestniczy w spotkaniach koła teatralnego.
Jesteś niezwykle uzdolniona muzycznie, możesz przypomnieć nam, na ilu instrumentach grasz?
Marta; Na czterech: na fortepianie, akordeonie, organach i teraz uczę sie gry na gitarze.
Od jak dawna uczysz się w szkole muzycznej?
Marta; Skończyłam już sześcioletni cykl nauki na akordeonie. Dodatkowo uczyłam sie dwa lata na pianinie. Teraz zostało mi tylko dwa lata nauki na klarnecie.
Jak godzisz naukę w szkole muzycznej ze szkołą? Wiem, że również uczęszczasz na ligę siatkówki? Masz czas dla siebie?
Marta : Jak chodziłam do szkoły podstawowej to po lekcjach od razu szłam na lekcje do szkoły muzycznej. Zdarzało sie, że nie było mnie w domu 12 godzin.
A teraz? Jak sobie radzisz?
Marta : W gimnazjum mam teraz więcej czasu, bo mogę spokojnie zjeść obiad. Zdarza się jednak , że od razu po lekcjach idę do szkoły muzycznej, ale już tylko na godzinę lub dwie.
A przy okazji, jakiej muzyki słuchasz?
Marta; Każdej, która wpada mi w ucho. Nie lubię tylko ciężkiego metalu.
Czy swoje plany na przyszłość wiążesz z muzyka?
Marta: Nie za bardzo.
To jeśli nie muzyką, to, co chcesz robić w życiu?
Marta : Do końca nie wiem. Na pewno jednak moja przyszłość związana będzie z dziedziną artystyczną.
A do jakiej szkoły wybierasz sie po ukończeniu Gimnazjum?
Marta : Liceum nr IV w Lesznie, klasa artystyczna.
Ulubiony zespół ?
Marta : Mam kilka : Green Day, Star Guard Mufin, Anna Jantar.
Ulubiony kolor ?
Marta; niebieski, czarny, biały.
Twoje motto życiowe ?
Marta : Każdy dzień traktuj tak jakby miał być ostatnim ! Chciałabym…?
Marta : Spełnić swoje marzenia.
Nie potrafiłabym się obejść bez…
Marta : Nie potrafiłabym sie obejść bez rodziny i przyjaciół, którzy mnie wspierają.
Muzyka to dla mnie…?
Marta : Dopełnienie wolnych chwil.
Dziękuję bardzo za wywiad.!
Marta : Ja też dziękuję .
Wywiad przygotowała i przeprowadziła Karolina Widera kl. 3b

WYWIAD Z PANEM ANDRZEJEM PRZEWOŹNYM
Redaktorem leszczyńskiej gazety „ABC”
Pytanie 1:
Dlaczego postanowił Pan zostać dziennikarzem ? Co nakłoniło Pana do podjęcia tej decyzji ?
Andrzej Przewoźny : Dziennikarzem zostałem dlatego, że dziennikarstwo daje mi możliwość kontaktu z ludźmi. Bardzo lubię czytać książki, a według mnie człowiek jest jak książka, każdy kryje ciekawą historię. A ja po prostu lubię rozmawiać z ludźmi.
Pytanie 2:
Co jest najlepsze w pracy dziennikarza ?
A.P: Najciekawsze jest to, że zawsze znajdujesz się w innej sytuacji. Spotykasz się z innymi problemami, innymi ludźmi.
Pytanie 3:
Jakie tematy najchętniej porusza pan w swoich artykułach ?
A.P: Jednym z moich ulubionych tematów jest historia regionu Leszczyńskiego . Następnie sprawy społeczne. O polityce nie lubię pisać , bo jest nudna.
Pytanie 4:
Co oprócz dziennikarstwa jest pańskim hobby ? Co najczęściej robi Pan w czasie wolnym ?
A.P: Czasu wolnego jest niewiele, ale jak taki się znajdzie, to czytam książki. Ale moim hobby jest także fotografia. Często i dużo fotografuję plenery.
Pytanie 5 :
Jaka jest pana ulubiona książka ?
A.P: Ulubionego tytułu nie mam, ale za to mam trzech ulubionych autorów: - ks. Jan Twardowski, który potrafił pisać piękną poezję prostymi słowami - ks. Józef Tischner, mądry i trzeźwo myślący człowiek - ks. Włodzimierz Sedlak, umysł ścisły, który fizycznie i matematycznie potrafił udowodnić istnienie Boga Czytam też książki poświęcone fotografii i eseje fotograficzne.
Pytanie 6:
Jakie są Pana rady dla osób, który w przyszłości chciałyby zostać dziennikarzami ?
A.P: Nie musicie kończyć studiów dziennikarskich. Musicie za to mieć pasję i znajomość tematu. W tej pasji musicie być dobrzy, wtedy można odnieść sukces.

Wywiad przeprowadzili : Aleksandra Kordiak i Michał Majer kl. 3b